Czy masz wrażenie, że Twoje dziecko często Cię nie dostrzega? Czy nie reaguje na swoje imię, mało mówi, a często wyraża się krzykiem? Czy zauważyłaś, że unika kontaktu wzrokowego, jest niezainteresowany otoczeniem, brakuje mu towarzyskiego uśmiechu? Czy ma problemy z kontrolowaniem swojego zachowania, cierpi na napady złości i najmniejsza zmiana rutynowych czynności jest dla niego problemem? Choć rozwój każdego dziecka jest indywidualny, istnieją pewne oznaki i sygnały ostrzegawcze, których nie należy lekceważyć. Może to być zaburzenie psychiczne, np. autyzm.
Autyzm jest poważną rozwojową niepełnosprawnością intelektualną, która objawia się zaburzeniami interakcji społecznych, stereotypowymi wzorcami zachowań i zaburzonymi umiejętnościami komunikacyjnymi. Według statystyk, każdego roku rodzi się około 200 dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, a szczególnie zagrożeni są chłopcy. Eksperci nie są jeszcze zgodni, czy za stale rosnącą liczbą zachorowań stoją lepsze i nowocześniejsze procedury diagnostyczne, czy też coś innego. Dokładne przyczyny autyzmu nie są znane, ale eksperci zakładają, że na jego rozwój wpływają predyspozycje genetyczne dziecka, uszkodzenia mózgu, brak łączności między ośrodkami w mózgu czy choroby zakaźne.
Dzieci ze spektrum autyzmu mają wyraźnie odmienne zachowania od swoich rówieśników. Pierwsze sygnały ostrzegawcze można zauważyć już w okresie niemowlęcym, kiedy to zdrowo rozwijające się dziecko np. gaworzy i gestykuluje około 1 roku życia, naśladuje innych i używa słów do około 16 miesiąca życia, a pierwsze skojarzenia słowne zaczyna tworzyć około 2 roku życia. Autyzm ma negatywny wpływ zwłaszcza na interakcje społeczne dziecka, dziecko nie jest w stanie zrozumieć otaczającego je świata tak, jak zdrowy człowiek, często reaguje nietypowo na zwykłe sytuacje, przez co spotyka je niezrozumienie ze strony innych. Zaburzeniom ze spektrum autyzmu często towarzyszy szereg innych schorzeń, takich jak upośledzenie umysłowe, padaczka, nadpobudliwość i inne. W przypadkach, gdy u osoby autystycznej występują gwałtowne napady złości lub przeciwnie - nadmierna bierność, może dojść również do samookaleczenia.
Obecnie autyzm należy do zaburzeń, których nie da się wyleczyć, ale wielu osobom ze spektrum autyzmu udaje się zintegrować z normalnym funkcjonowaniem w dorosłym życiu. Jeśli zaobserwujesz, że Twoje dziecko zachowuje się w dziwny sposób, zalecamy jak najszybciej skorzystać z pomocy lekarza, najlepiej psychologa dziecięcego.
Jesteśmy tu dla Ciebie.
