Czy Twoje dziecko na pierwszy rzut oka zachowuje się zupełnie normalnie, ale wciąż masz pewne podejrzenia, że coś jest nie tak? Otrzymujesz telefony ze szkoły, że wielokrotnie nie pojawiło się na zajęciach? Czy dziecko coraz częściej skarży się na nudności, bóle głowy, wymioty przed wyjściem do szkoły? Czy błaga o pozostanie w domu, mimo że nic mu nie jest? Przedłuża okres choroby tak długo, jak to możliwe? Czy oceny dziecka uległy pogorszeniu? Jest bardziej drażliwe, wykazuje negatywne nastawienie do szkoły? Nauczyciele narzekają na nie, a ono przynosi do domu uwagi? Czy ma problemy ze snem, budzi się w nocy lub zaczęło moczyć łóżko? Wszystko to może być skutkiem wagarów lub ich przyczyną.

Wagary to poważny problem, którego nie należy lekceważyć. Może to być "tylko" chęć eksperymentowania, spróbowania czegoś nowego, przeżycia przygody. W tym przypadku zazwyczaj o jedną lub dwie sytuacje, które się więcej nie powtarzają. Mogą się jednak pojawić powtarzające się wagary i celowe unikanie środowiska szkolnego. Za takim zachowaniem może stać lęk dziecka (przed kolegami z klasy, nauczycielami, mobbingiem), nieradzenie sobie z wysokimi wymaganiami w szkole lub może być wynikiem bezstresowego wychowania. Jeśli problem wagarów nie zostanie w porę rozwiązany, problemy dziecka jeszcze bardziej się pogłębią, a ono stanie się coraz bardziej zestresowane, co może mieć naprawdę poważne konsekwencje.

W czym może pomóc psycholog:

-    Ustalenie przyczyny zachowania dziecka
-    Praca z problemami wychowawczymi i dydaktycznymi
-    Wykrycie innych możliwych problemów psychologicznych dziecka
-    Praca nad niezdrowymi związkami
-    Poprawa komunikacji między dzieckiem a rodzicami
-    Praca nad zasadami i zgodnością z przepisami
-    Proces komunikacji ze szkołą
-    Pomoc w rozwiązywaniu problemów związanych z mobbingiem i innych problemów w szkole i w społeczności szkolnej
-    Praca z emocjami
-    Praca nad kompetencjami rodzicielskimi i ich doskonalenie

Im dłużej dziecko wagaruje, tym bardziej ryzykowne może być jego zachowanie. Dlatego nie należy długo czekać i jak najszybciej skonsultować się z doświadczonym psychologiem dziecięcym.